23 Nisan 1920’de açılan Meclis dualarla açıldı. Kelime-i Tevhid sancağı vardı. Meclis kürsüsünün arkasında “Onların işleri şura iledir” ayeti yazıyordu. Ama ya sonra?
Sonra ise ruh kökümüzle
oynandı. Düzeltme ve ıslah yerine kökünden sökme ve yok etme süreci başladı. Şu
an ise atalarına küfreden, onları aşağılayan, onların giysilerinden utanan,
onların harfleri kaldırılan, savaştığı düşmanı gibi yaşamaya alışan nesiller
meydana geldi. Bunu farketmeden 23 Nisan’ı kutlayanlar büyük kopuşun girdabına
girmiş değiller midir?
**