
Şu zamanlarda tespit ettiğim bir durum var.. Celaleddin Rumi'nin [nam-ı diğer mevlana] herkes tarafından adeta şamaroğlanına dönüştürüldüğünü düşünüyorum.. Herkes okuyor, herkes tanıyor.. Herkes adeta mevlana kesilmiş...
Merak ettiğim Celaleddin Rumi'nin mesajları nedense hep humaniter ve duygusal tonda... Bizim tanıdığımız Celaleddin Rumi şunları da söylüyor:
"Bu canım var oldukça ben Kur’ana tutsağım
Muhammed Mustafa’nın yolundaki toprağım
Benden başkaca bir söz nakledenler olursa
Bîzârım onu söyleyenden, o sözden de uzağım"