Boşluğa Ağıt

Gözlerim asılı kaldı
Yüreğim büzüldü
Düşüncem dondu
İnsandan koptum
Canlı olan tek şey hüzünlerim
Ağıdımı yakıyorum
Yangınım içimde
Oysa bir çıksa aleme
Güneşten beter yakar
***
Duyan olmaz sesimi
Zamane insanı sadece gözle bakar çünki
Yakınlık ve uzaklık bu kadar nifak ehli olmamıştı
Ağıdımın sesi bile duyulmasın istedim
Son saate kadar
***
Durmasın zaman
Hiç durmadan aksın
Bir saniye bile uzamasın
Dünyadaki zamanım
Aksi halde yüreğimi küle çevirecek
Boşluğa söylediğim ağıt
***
Karanlıklarda kaybolmak gibidir
İnsanın anlamdan uzak dünyasında yaşamak
Öteye olan özlemim
Ağıdımı daha da harlar
Meleğin geleceği zamanı beklemek zorundayım