+(Ey peygamber!) Kendilerine binek temin etmen için sana başvurup senden, "maalesef size binek temin imkanım yok" cevabını alan, Allah yolunda savaşa katılmak için gerekli imkanı bulamamanın üzüntüsü içinde GÖZYAŞI DÖKEREK evlerine dönmek zorunda kalan mü'minler için de hiçbir günah ve sorumluluk yoktur.+
(tevbe:92 mustafa öztürk meali)
Şimdi modern mealci kardeş bu ayeti nasıl anlayacak acaba, yahut kuru fıkıhçı kardeş?
" Silahın yoksa ağlamaya ne gerek var, yok işte, sorumlu değilsin" mi diyecekler....?
Acaba bu ayeti okuyunca kalpteki imanın cihad şevkini ve sorumluluk bilincini görecekler mi?
Allah için, İslam için bir şeyler yapamamanın kalbe indirdiği hüznü yaşıyor muyuz? Başka deyişle Allah için bir şey "yapmıyor" olmanın ezikliğini yaşıyor muyuz?
Sahabeyi rivayet bilgisi ile artistçe eleştiriye tabi tutanlar, bu gözyaşlarını da görecekler mi?!
///