Ulusçuluk zehri öyle sinsi ki...
Şayet dikkat edilmezse kendisini getirir akidenin yerine koyar.
Hayatınızın merkezine ulusunuzu koyarsınız farkında olmadan.
İnsanların ahiretteki hallerine dair zerre katkısı olmayacak bir şeyi akide haline getirip merkeze almak ve insanları buna çağırmak sapkınlıktır.
Yüce Rabbimiz Enbiya suresinde
İbrahim, Lut, Nuh, Davut, Süleyman, İsmail, İdris, Zülkif, Zünnun, Zekeriya, (Yahya) Meryem (oğlu İsa) isimlerini "hatırla" diyerek haklarında kısa kısa bahislerden sonra yukarıdaki 92. ayette şöyle buyurur:
"İŞTE SİZİN ÜMMETİNİZ BUDUR, TEK ÜMMET VE BEN SİZİN RABBİNİZİM BANA KULLUK EDİN"
Mesele bu kadar açık net. Ümmetin oluşumu akidenin dışında Ne etnik aidiyete dayanıyor ne de başka şeye...
Ortak birlikteliğin merkezi akidedir. Akideyi belirleyen kaynak ise Vahiydir. Vahyin özü de "Ene Rabbukum"dur yani "Ben Sizin Rabbinizim"...
Bir sonraki 93. ayette ise bu ümmeti parçalayanlardan (veteqettehu) bahsediliyor.
Kanaatimce bunlar da modern yahut gelenekçi mezhepçiler ve kavmiyetçilerdir. Korksunlar bu iki grup Allah'ın azabından. Vallahi korksunlar.. Ümmeti Parçalayanlar büyük vebal altındadır.
