Günahlar ki kirletiyor ruhu daima.
Zayıflatır kemal ehlini, en küçüğü bile.
Melekler ağlıyor günahlarıma.
Ey yüreğim, duy meleklerin sesini
Ve parçala, karanlığın katran elbisesini.
Ruh imanla vardır, tıynet imanla.
Temizle ey yüreğim, imanla günah kirini.
Çıksın bedenimiz günah bataklığından.
Kavuşsun özgürlüğe, şafağın ardından.
Günahsız bir gün hep berraktır ve temiz.
Çıksın bedenimiz şeytanın zindanından.
Günahlarla düşüncemiz kirleniyor.
İnan ki, bakış açımız günahkârlaşıyor.
Takvasız bir hayatın renkleridir günahlar.
Günahlarla düşüncemiz, ruhumuz kirleniyor.
Günahların bittiği gün, özgürlüğe hasret bitecek.
Günahkâr özgür değildir, bunu o da bilecek.
Özgürlük ancak Rahman'ın rahmetiyle olur.
Günahların bittiği gün melekler ağlamayacak.
Sakın emin olma, olma ümitsiz de.
Gitsin günahlar gecemizden, gündüzümüzden.
İman nedir, ahiret nedir, kıyamet ne?
Sakın emin olma azaptan, varacağız insanlık o saate.
Bunları söylerken, unuttum sanma tevbeyi.
Kurtuluşun adıdır, odur Rahman'ın rahmeti.
Affetsin bizi... O Rahman ki, kâinatın sahibi.
Bunları söylerken ruhum ve bedenim hala diri.
(günlerden bir gün yazılmıştır affedilmek arzusuyla)
20/02/2005
