Şimdi Daha İyi Anlıyorum

Geçmişte hurafeyi, menkıbeyi, kendi zamanının popüler algılarını inanç haline getirmiş insanın psikolojisini anlıyorum, modern/seküler insanın bilimsel ilerleme mit’ini inanç ve kriter yaptığını gördükçe. . Allah’a inanıp, O’nu tasik edip, O’na şükrederek, O’na minnettar kalıp secde ederek ve son nefese kadar Allah’lı yaşama modeli modern/seküler insan için gereksiz ve anlamsız geliyor, materyalizmi ilke edinen bilim ve ona tabi akıl onun her şeyine yetiyor, teknolojik ilerleme aklı bir zaman sonra materyalist yapıyor ve Allah’a ihtiyaç bırakmıyor. 

Said Nursi'nin Dersim Hakkında Sözü

 Bediüzzaman'ın Dersim Faciası Hakkındaki Sözleri-2

" İşte o dâvanın doğruluğuna delâlet eden yüz emâreden tek bir emâresi; Bindokuzyüzotuzsekiz (1938) 'deki "Dersim Faciası"nda binler mâsumları, ihtiyar kadınları hem öldürüp, hem ateşlere atmak ve bir isyan tevehhümü ve ihtimâli yüzünden yaktırması, "Beşinci Şuâ"nın o hükmünü kat'i ve hakikat olarak gözlerine sokuyor. "

Kaynak: Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin Yayınlanmamış Mahrem Bir Risâlesinden. (Alıntı:Müfid Müfid Yüksel)

İSLAM, CEMAAT VE SORUMLULUK

Akılcılığın ifrat boyutu, insanı bireyselciliğe iter. Bireyselciliğe mahkum olan ise bir zaman sonra yalnızlığın depresifliğine düçar olur. İnsanın yalnız kalması ne kadar doğal ise toplumsallığa da o kadar doğal. Yeter ki ifrat ve tefrit derecelerine varmasın.

 Cemaati ise en meşhur tarif ile akıllı birliktelik olarak bilinir. Yani bireyi toplum oluşturmaz, birey toplumu oluşturur. Hayatın gerçekliğinde toplum olmak da bir ihtiyaçtır zira. İslami anlamda ise aynı akideyi taşıyan insanların birlikteliği de İslami bir gerekliliktir. Kur’an’da bu durumun emarelerini fazlasıyla görürüz. (İki Müslüman topluluk savaştığı zaman bile aralarını bulacak bir topluluğa görev verilir).