İslami Yaşam Özgürlüğü ve Peygamber

 

Peygamber ve sahabenin mücadelesinin temelinde Aziz İslam'ı özgür bir şekilde yaşamak vardı.

Günümüzde her ne kadar kurumsallaşmışsa da şirk güçleri, bu uğurda çabamız ölene kadar sürmelidir. Müslümanlar olarak ilahi kardeşlik sözleşmesi zemininde bir arada olmayı başarmalıyız.

Peygamberin ve sahabenin özgürlük mücadelesi asla başkasının esareti üzerine değildi. Bu örnekliği bizler de taşımalıyız bu çağa... Kendi İslami özgürlüğümüzün peşinde olmalıyız. Teslimiyetçi kişilikler silikleşmeye mahkumdur zira.

Çağın hegemonik güçlerine ve ideolojilerine karşı sabır/direniş ruhunu kuşanmalıyız. Tevhid davasının mücadelesini vermek muvahhid bir yürek için büyük bir heyecandır. Bunun için zihin teri ve yürek teri dökmekten asla çekinmez ve tabi alın teri de.... Rabbe yönelişini sürekli güncel tutar, firavuna giden Musa ve Harun'a "beni anmayı unutmayın" ayetini bilir. Dua ile ilahi gücü kendisine celbeder. Ve hiçbir zaman unutmaz ki, "güzel sonuç, muttakilerindir"...

Batıl Yaşam Tarzı: Şeytani Giyim-Kuşam

Kamusal alanlarda veya sivil hayatta BATI(L) tarzı yaşama biçimleri artık kabak tadı veriyor. Giyimden-kuşamdan tutun da konuşulan şeylere ve oradan da hayata bakış açısına kadar...Özellikle şeytani giyim biçimlerine 'fikri namuslular' çeşitli şekillerde tavırlarını koymalıdırlar. Toplumun yerleşik ahlaki düzenini zerre kadar kaale almadan izlediği filmlerden, kendi medeniyetine olan körlüğünden, aşağılık kompleksinden aldığı güçle toplumda dejenerasyona yol açan kişilikler iflas etmişlerdir ve böylece başkalarını da iflasa sürüklemektedirler...Asıl dikkat çekmek istediğim nokta da tertemiz Anadolu çocuklarının bu kirliliğe karşı duruş/tavır sergileyememesi ve kökünden uzaklaşmasıdır.İlke şu olmalı: Aziz İslam'ın yasak kıldığı, toplumun yerleşik bakış açısının da hoş görmediği tarza sahip insanların kendilerine gelinceye kadar tamamen uzak durma değilse de belli bir mesafe koyularak içinde düştüğü bozuk durumun farkına varmasını sağlamaktır..Kim ki bu bilinçte olmazsa bilsin ki o kendi inancından, toplumunun geleneğinden kopuyor demektir..Bu sistemin diplomasıyla olgunlaştığını düşünenler, hayatın onları tokatlayarak gerçek olgunluğa ulaştırıcağını bilmeliler.. Tabi mecazi tokatın çooook çeşitli versiyonlarının olacağını bilmek gerek. Allah'ın fıtratına aykırı hareket, beraberinde rezillik getirir. İzzet tümüyle Allah'tadır. Kim izzetli olmak istiyorsa Allah'ın kurallarıyla hayatına yön vermelidir. Vesselam.

"Şunu Derim Hakim Bey: Yıkılan Umutlara İnat Bir Umuttur Yaşamak!!!" Cümlesi Üzerine

Yusuf AYDAR: "Şunu Derim Hakim Bey Yıkılan Umutlara İnat Bir Umuttur Yaşamak" 

       Yaşamak Allah'ın bize verdiği haktır. Bu hakkı nasıl kullanacağımız bizim tercihimize bırakılmıştır. Ancak Allah'ımızın bize sunduğu kullanma seçeneği vardır. Bunu da bize Kur'an'da öğretmiştir ve öğretmen olarak peygamberi göndermiştir. Bu ikisine uyup uymamayı da bize bırakmıştır. Bunun karşısında ise şeytan vardır. Onun ise tek amacı insanın Allah'ın bize sunduğu seçenekleri seçmememiz için elinde geleni yapmaktır. Şeytan bunun için çok sinsi çalışır. Gençleri, kadınları, erkekleri aldatmanın türlü türlü yollarını arar ve uygular. Şeytan dediğim ise sadece cin olan şeytan değil.. Şeytanlaşmış insanlar da bu görevi yaparlar. İrademizi şeytanın yönlendirmesine izin vermemeliyiz. Nefse her hoş gelen şeyi tercih etmek, özgürce yaşadığımız anlamına gelmez. Özgürlük hakkımızı aklımızı da çalıştırarak kullanmalıyız sadece nefsimizi değil.     

Acılara Farklı Bir Bakış

        Su sert kayalara hırçın bir şekilde çarparak tatlılaşır.
        Sevgiler de hayatın zor zamanlarını sabır ve dirençle yaşayarak olgunlaşırlar.

        Bu önemli bir gerçektir. 

        Kur'an ayetlerinin birinde:
        "Hoşunuza gitmese de savaşmak size farz kılındı; mümkündür ki nefret ettiğiniz bir şey sizin için iyi olabilir ve yine mümkündür ki hoşlandığınız bir şey de sizin için kötü olabilir: Allah bilir, ama siz bilmezsiniz." (Bakara:216)

        Yeter ki insan basiretle/derin bakışla olaylara bakabilsin. Ama şu da bir gerçek ki hayatın bu zor anları kişiye basiret kazandırmadığı zaman bilinmelidir ki karşısına daha zor zamanlar çıkabilir. Çünkü insan ilerlemeye/gelişmeye matuf olarak yaratılmıştır. Kişi kendini olduğu gibi bırakmamalıdır. Hayat okulunun yazılı/yazısız materyallerinden kendine ders almalıdır. Bu konuda Mustafa İslamoğlu şöyle der: "Basiretle bakarsanız acılarınız hocanız olur." Evet, bu basireti kazanıncaya kadar zorluklar/acılar canımızı yakacak. Kazandıktan sonra kişi hayatla dost olacak ve barışık olacaktır. Olaylar kişiyi yıpratmayacaktır.

        İnsanımız modern yaşamın sentetik yönüyle hemhal olduğu için bakışı da duruşu da sentetik hale gelmiştir. Tasavvurlar değişmiş, başlar ayak, ayaklar baş olmuş. "Bu devirde babana bile güvenme" herzeliği nakış nakış işlenmiştir modern insanın zihnine. Halbuki vakıayı hakikatmiş gibi dile getirmek de nerden çıktı. 

        Evet, toplum güvensiz bir hale gelmişse bile sen buna direnç göster ve bunu hayatında hissettir. Modern yaşamın bu tür dezenformasyonları insanı zehirlemiştir. Dolayısıyla hayata basiretle bakma yeteneği epeyce donuklaşacak ve insan acılar içinde kıvranacak ve yeni acılar ortaya çıkaracak eylemler üretmeye devam edecek. Kendi elleriyle kıyametini hazırlamış olacaktır insanoğlu...

        Bu halde 21. yy küstahlığına kapılmadan çağlar üstü mesajı taşıyan ve çağlara hayat veren vahiyle tanışmaktan başka kurtuluş yolu görünmemektedir. İnsanımız bunu anlamalıdır. Kendi kökenine inen insanın, karşılaşacağı tek şey acziyettir, aciz olanın üreteceği eylem kibir olmamalıdır.

 
        Hayatı inşa malzemesini iyi seçmeli insan. Hayat şeytani depremlerle sarsılmalara sürekli maruz kalmaktadır . O halde hayat için en sağlam malzeme VAHİYDİR.