Hayat yaşandığı sürece vardır. Ancak birçok insan hayatı yaşamaz, sadece sürdürür.
Yaşamak bir aşkın sevincini, baharın ışığını, bir yemişin tazeliğini, hep yeniden bulmanın ve hiçbir kanıksamanın yeknesaklığına ve sıradanlaştırılmasına boyun eğmeden hep yeniden başlamanın heyecanını duymaktır. (169)
***
Eğer hayat karşısında hep sıvışmışsak, zorlu deneyimlere girekten kaçınmışsak kişiliğimizhep belirsiz ve işlemden geçirilmemiş bir bal peteği gibi kabartısız kalacaktır: dümdüz, sıradan ve yavan. (170)
***
Aşkınlığa doğru sürekli bir tekamül çabası herşeyden önce bireyin kendisini inşa çabasıdır. (171)
***
Bu dini iğdiş edilmiş bir kültürel kimliğe, ulusçuluğun bir katkı malzemesine, metafizik ve kutsal bir gelenekselciliğin süreğine yerleştirmeye kimsenin hakkı yoktur. (177)
***
Çocuk için hiçbir nesnenin ağırlığı ve derinliği yoktur. Her şey biçimdir, görüntüdür, farklılaşmamıştır. (212)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder