Peygamberin somut örnekliği (örneğin namaz) kitaplar üzerinden değil nesiller üzerinden taşınmıştır, gelmiştir bugüne. Namaz ritüeli tarihsel arka plana sahiptir ve tarih boyu tüm müslimlerin uyguladığı bir ibadettir.
Namazı buharlaştırmak asla Kur'an merkezli bir sonuç değildir. Hac Suresi'nin 26. ayetinde Yüce Rabbimiz İbrahim Peygambere beyti inşa etme gerekçesi olarak şunları ifade ediyor:
"Hani Biz, İbrahim'in (inşa ve ihya etmesi) için bu İbadet Evi'nin yerini tesbit ettiğimiz zaman; "Bana hiçbir şeyi şirk koşmadığın gibi, Mabedimi de tavaf edecekler ve (ona doğru) kıyama durup rüku ve secdeye kapanacaklar için (şirkten) temiz tutacaksın!" (demiştik)."
**
Buradan net anlıyoruz ki, kıyam/rüku/secde üçlüsü İbrahim peygamber döneminden beri bilinen bir uygulama. Yani ibadet biçimi/şekli..
Namaz farsça bir kelime, arapça'da namaz için özel bir isim bulunmamış direk salat olarak ifade edilmiş.
Evet Salat sadece namaz değildir ama namaz salatla o kadar yakın ve özdeşleşmiş ki ona farklı bir isim verilmemiştir. Ezan-ı Muhammed'de "hayye alas'sala" ibaresi salat/namaz ibadetini bir anlamda pratik olarak tescillenmiş halidir.
Salat ehli olmak sadece namaz kılmak değildir, daha geniş kapsamlı bir muhtevayı barındıran bir kavram olması hasebiyle İslami şahsiyetin pratiklerini ifade eden bir kavramdır.
Son olarak, salat ehli olmak namazı terkederek değil ve tabi namazla da sınırlı kalarak değil, namazla birlikte Ed-Din'e verilecek desteğin tüm yönleriyle idrak edilmelidir.
