Sürekli Dindarları T’an Ederek Avunmak

Bazılarının varsa yoksa işi dindarların eksikliği, hataları, günahları. Kimisinin dindarlığı kültürel de olabilir, ama sürekli böylesini tan etmek üstün dindarlık değil yani. Dindarların elbette eleştirilecek yönleri var. Ama sürekli onları gündemde tutup çamur at tutmazsa izi kalır mantığı ile yaftalamalar bu kardeşleri aşırı tatmin ediyor. Ama nedense kendileri dindar olma yolunda değiller.

Hem sanki kendileri imtihanda değillermiş gibi.

İmam Suyuti Hasais Kitabına Eleştiri

 "Hz. Musa bizzat Allah ile konuşmuştur bu bile tek başına yetmez mi? Eğer farklılık arayacaksak.. "Peygamberlerden kimilerini kimilerine üstün (faddalna) kılmıştık." Bu ayette ast-üst ilişkisinden ziyade her peygamber farklı şekillerde taltif edilmiş demektir. Ki meşhur ayette ise "la nuferriku beyne ehedihim" (onlar arasında ayrım yapmayız) der.

Kevser bol rızık demek. Bol nimet demek. Hangi peygambere kısılacak ki. Makam-ı mahmud hamd edenlerin makamı. Bunun sadece ona ait olduğunu bilmiyorum..

Varacağın Nokta Hayata Dokunuş Değilse

 Ne kadar düşünürsen düşün..

Ne kadar entel olursan ol..

Ne kadar eleştiri yaparsan yap..

Ne kadar okursan oku..

Ne kadar zengin olursan ol..

....

Sonunda varacağı nokta;

HAYATA dokunan, eyleme/ıslaha/imana dayalı KULLUK bilinci,

YÜREĞE dokunan acziyete/şükre/istiğfara dayalı DUA bilinci

olmadığı sürece bir oyalanma ve avunma sürecinde olduğunu unutmamalısın.

Musriflerin Bir Özelliği - Yunus 12

Musriflerin bir özelliği "amellerinin kendilerine

süslendirilmiş   halde görünüyor olması. (Yunus12)

(ben buradaki insanın amellerinin kendine süslendirilmiş olmasını,  iç dünyalarına hakim olan haddi aşmışlık (musrif) ruh hallinin insana her yaptığını bir mantığa bürümesi olarak değerlendiriyorum. 

Yani musrif ruh hali kendince bir mantıkla üretiyor ve kötü de olsa yapıyor. Yoksa normalde insanın bariz bir kötülükte diretmesi çok zor.

(kur'andaki musrif ifadesi, öyle sadece suyu boşa harcayan değil, dikkatle bakarsak aslında kendini boşa harcayan diyebiliriz)

Rabbim korusun. Aslında musrif kişide özeleştiri yeteneği pasif hale gelmiş diyebilir miyiz? Her yaptığına bir mantık uyduran biri kendisini nasıl ve niçin eleştirecek ki? Kendini eleştirmeyen başkasının eleştirilerine de kulak vermez. İnsan için berbat karanlık bir durum.
(ramazan mukabelesi notları)

Cübbeli Hocanın Dile Getirdiği Bir Hadise Eleştiri

Geçenlerde Cübbeli hocanın ballandıra ballandıra anlattığı bir hadis videosunu paylaşmıştım. Sosyal medyadan bir arkadaş neden eleştirdiğimi sordu. Bunun üzerine biraz daha araştırma yaptım. Şimdi hem hadisle ilgili fikrimi ve genel anlamda görüşümü hem de tirmizinin hadisi tasnif ettiği kategoriyi belirteceğim.

Bahse konu olan hadis:

3431- Ömer (r.a.)’den rivâyete göre, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Kim özürlü ve sakat birini görünce: Sana verdiği bu musibetten beni afiyette kılan ve beni birçok yarattıklarına karşı üstün kılan ve nimetlerle donatan Allah’a hamdolsun” derse yaşadığı sürece o dertten kurtulmuş olur. (Tirmizî rivâyet etmiştir.)

[Tirmizî: Bu hadis GARİBTİR.] (Aşağıda GARİB HADİS nedir, tanımını paylaşacağım)

Bu konuda Ebû Hüreyre’den de hadis rivâyet edilmiştir.

Zübeyr ailesinin itimatlı kimsesi olan Amr b. Dinar, Basralı bir ihtiyardır. Hadis konusunda pek sağlam biri değildir. Bazı hadisleri Sâlim b. Ömer’den tek başına rivâyet etmiştir. Ebû Cafer, Muhammed b. Ali’den şöyle dediği rivâyet edilmiştir: “Özürlü kimseyi gördüğü zaman Allah’a sığınır bunu içinden yaparlar özürlü kimseye duyurmaz.”

(http://www.enfal.de/tirmizi/54.htm sitesinden alınmıştır)

*