Evet Kur'an'da salavat ifadesi var, ama nasıl? Üstelik SALAVATİ'L RASUL şeklinde. Yani Rasul'ün Salavatı. Yani Rasul mü'minlere "salavat" etmesi umulmuş.
Nasıl mı? Nerde mi? diye soruyor gibisiniz.. RASUL kime ne için salavat etmiş ona bakalım. Bizim için orası önemli.
Evet, Tevbe 99'da geçen ifadeye göre Araplar'dan bazıları İNFAK etmeyi Allah katında yakınlık (kurubat) ve Rasul'ün Salavatına (yani duasına) vesile olarak görüyorlar.
Bedevi Araplardan kimisi de Allah'a ve Ahiret Günü'ne inanır. İnfak ettiğini Allah katında yakınlığa ve Resûl'ün selâvatına¹ (duasına) vesile sayar. Gerçekten o, kendileri için yakınlık vesilesidir. Allah, onları rahmetine alacak. Allah, Çok Bağışlayıcı'dır, Rahmeti Kesintisiz'dir. (Tevbe:99)
Salavat kavramını aktif hale getirecek olan şey, eylemdir. Madem biz peygambere salavat edeceksek yani onun için dua edeceksek, onun dinini, davasını omuzlayarak, destekleyerek "salavatımızı" eylem üzerinden bildirmemiz gerekmiyor mu? Resul'ün inananlara "Salavatı" İNFAK eylemi ile bağlantılı iken bizim resule salavat etmemiz neden sadece dil üzerinden olsun, eyleme dayalı olmasın?! O halde müminleri bol bol "dil salavatına" boğmak yerine veya bunu tabulaştırmak yerine onları salih amel işlemeye sevkededek Rasulün dinine, davasına destek/dua(salavat) etmelerini sağlayalım. Salavat budur!
Bugün Peygamberimizin şahsının (salavata) duaya/desteğe ihtiyacı yok, Peygamberin davasının, dininin desteğe ihtiyacı var, ki bu da bizim imtihanımız...
