Bugün ki esnaf anahtarcı idi, "burası zengin semt diye fiyatı çok yükseltmiyorsunuz değil mi? Aman ha!" dedim. Anahtarcı ikiz iki kardeş başladılar anlatmaya:
"Hocam şu an bu zengin semtte 10 bin ev var değil mi?" "Evet, öyle farz edelim" dedim. "Hocam işte bu 10 bin evden nerdeyse 2 bine evden alacağımız var ve hala alamadık."
İkiz kardeşlerden biri devam etti anlatmaya:
"Bir polisten mesela 450 tl alacağımız vardı ve uzun zaman getirmedi. Gittim karakolunu buldum, taa amirine kadar gittim, "amirim bu arkadaşınızdan alacağım var ve vermiyor, dedim. Amirin verdiği cevap şu oldu: "Neden bana söylüyorsun, ne işi var burda, neden bunu aldınız içeri". Polisle çıktık dışarı, bana dedi: "Neden buraya kadar geldin ben sana getiririm". Ben de "Bak beni yine buraya getirme tekrar ona göre" dedim. Gidiş o gidiş polisi artık bulamadım.
Bazı borçları bana gösterdiler. Üstünü çizdik borçların. Artık bulamıyoruz bu ismi. Kaç defa söylesek de ne el emeğimizin karşılığını alıyoruz ne de verdiğimiz malın. İşte bu nedende dolayı artık "ödemeyi yarın yapacağız" deseler bile iş yapmıyoruz.
Sen bana zengin semt diyorsun ama fakir dediğimiz semtlerde böyle onursuzluklar yaşanmaz.
İşte bu son cümlesine ben de kafa salladım onaylayarak, ben daha çok asil olanlarıyla muhatab oluyorum dedim, diğerleri az olsa da...
*
Düşünebiliyor musunuz dostlar, esnafın hali işte böyle. Allah aşkına nasıl bir toplumuz biz. Borçlu ölenin cenaze namazını kılmayan bir peygamberin ümmetiyiz sözde. Yazıklar olsun bize. Evine ekmek götüren esnalara yapılır mu bu? Üstelik işin içinde emek var. İşçinin emeğinin karşılığını alnının teri kurumadan verin diyen bir peygamberin ümmetiyiz sözde. Adam diyor nerdeyse 2 bin evden alacağımız var. Böyle bir toplumun ekonomiden şikayetçi olması bana boş geliyor. Vesselam
