"Anneler günü" kavramı aslında nötr anlamda kötü bir kavram değil, ancak medeniyet bağlamı açısından baktığımız zaman bize ait bir kavram olmadığını biliyoruz. Bize ait olmadığını nerden anlıyoruz? İslam kültür ve medeniyet aktarımında geçmişten bugüne gelen bir kültür olmadığından hareketle....
Bu soru kompleks içerikli bir soru değildir, anlamaya yönelik bir sorudur.
Öyle sanıyorum ki, İslam kültür ve medeniyetinde kişinin annesi ile olan bağı hem ibadi hem fıtri yönleri ile o kadar güçlü bir bağ ki böyle özel bir günün olmaması doğal olarak normaldir. Bu kavramsal örnek üzerinden, medeniyet kavramını çok iyi analiz edebiliriz. Bizim geçmiş kültürümüzde anne ile olan bağ, hem ilahi bir sorumluluk hem de fıtri bir yöneliş. Dolayısıyla medeniyetimizde böyle bir adet ve kültür oluşmamış. Bu durum negatif değil bilakis son derece pozitif bir durumdur.
O halde bizler neden kendi medeniyet algımızı diriltmeye yönelik çaba içerisine girmeyip de başka medeniyetlerin kendi iç yaşayışlarından hareketle ürettikleri adeti gündemimize alalım? Diyelim ki bugüne özel annemizi andık. Bu çok kötü, çok çirkin bir davranış değil elbet. Ama en azından bizim kendi medeniyetimizin bu anlamda büyüklüğünün farkında olalım.
Annemizi ve babamızı ilahi bir şuurla analım. Hayatın diğer zamanlarında onları yalnızlığa itmeyerek, somut ihtiyaçlarına cevapsız kalmayarak hareket edelim. Bunu yapıyor isek anneler günü denilen, başka (baskın) medeniyetin ürettiği bu adetin günü geldiğinde annelere yönelik güzel kelimeler sarfetmemiz elbette ki sorun değil.
Ancak yine vurgulayalım ki, kendi medeniyetimize olan farkındalığımız daha etkin ve aktif olmalı. Kendi medeniyetimizin közü üzerinden ayağa kalkalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder