Mevdudi'nin fetvalar kitabında okumuştum galiba,
Bir hindu eğer müslüman olursa onun ölmeden önce en az bir inek kesmesi vaciptir. (kendi görüşü)
**
Ne demek bu?
Eğer müslüman olmaya karar verdiysen İslam'a aykırı olan duygu/düşünce/fikir/ilke/inkılap/inek/ateş/ideoloji/ulu önder/gavs ne varsa vazgeçip ve bunu somut olarak da göstermelisin. Lailahe illallah sözünün pratik açılımı budur.
Şimdi kemalist birine tebliğ yapılırken, geleneksel tarikatların yanlışlarını söyleyerek mi başlamalıyız yoksa kendi bağlı olduğu kemalizm tarikatının yanlışlarını söyleyerek mi başlamalıyız?
Mesela bu kişiye kemalizm tarikatının şeyhi veya yarı tanrısından mı bahsetmek gerek? Onun pratiklerinden mi bahsetmek gerek? Ki Kuran-sünnet ile kendi tarikatını kıyaslasın. Doğruyu bulsun.
Ama bazıları geleneksel tarikat yapılarının yanlışlarını kemaliste anlatıyor, kemalist olan da "evet ben de öyle düşünüyorum" diyor, bizimkisi de sanıyor kemalist hidayete erdi..
Halbuki kemalist kendi tabusunu/yaşam biçimini/şeyhini tartışmaya bile açmıyor. Bizimkisi geleneksel hurafeci tarikata o kadar hınç beslemiş ki, modern/seküler tarikat bağlıları ona alkış tutunca sanıyor ki onlar da muvahhid olmuş.
Herkese kendi tabusundan bahsetmek gerek. Gelenekselci tabu sahipleri evet halka tahrif edilmiş din sunuyorlar.
Ama ya modern seküler tarikatlar? Hepsine karşı muvahhid tavır almak gerekmez mi?
İbrahim hem Nemrud'a karşı muvahhid idi, hem de kahinlere karşı muvahhid idi. Yani hem siyasal hem de hurafelere karşı...
#
Ha bu arada, modern seküler şirk tarikatlarına itiraz edip de geleneksel hurafeci tarikatlara ses etmeyen yapılar da var. Bu durum da bir problem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder