Dini bir yaşam tarzı olarak görmeyenler onu kültürel bir aksesuar gibi belli zamanlarda kullanırlar. Onların hayatlarında sınırı din belirlemez. Heva ve hevesleri ve çevrelerine olan bağımlılıkları belirler. İslam garib bir şekilde durur hayatlarında.. Özne olarak durmaz. Bir ata yadigarı gibi durur. Ne atar ne de aktif kullanır. Aktif olan heva-hevesi ve o anın popüler kültürüdür. Direnemezler popüler kültüre. Çünkü dayandıkları sağlam dayanakları yok. İlahi projede rol alma gibi bir dertleri de yok. Varacakları son durak orası olduğu halde. Keşke bilselerdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder