Gözyaşı Dindarlığı - Tevbe 87

+(Ey peygamber!) Kendilerine binek temin etmen için sana başvurup senden, "maalesef size binek temin imkanım yok" cevabını alan, Allah yolunda savaşa katılmak için gerekli imkanı bulamamanın üzüntüsü içinde GÖZYAŞI DÖKEREK evlerine dönmek zorunda kalan mü'minler için de hiçbir günah ve sorumluluk yoktur.+

(tevbe:92 mustafa öztürk meali)

Şimdi modern mealci kardeş bu ayeti nasıl anlayacak acaba, yahut kuru fıkıhçı kardeş?

" Silahın yoksa ağlamaya ne gerek var, yok işte, sorumlu değilsin" mi diyecekler....?

Acaba bu ayeti okuyunca kalpteki imanın cihad şevkini ve sorumluluk bilincini görecekler mi?

Allah için, İslam için bir şeyler yapamamanın kalbe indirdiği hüznü yaşıyor muyuz? Başka deyişle Allah için bir şey "yapmıyor" olmanın ezikliğini yaşıyor muyuz?

Sahabeyi rivayet bilgisi ile artistçe eleştiriye tabi tutanlar, bu gözyaşlarını da görecekler mi?!

///

Hani piyasada bol bol dindarlık çeşitleri var ya, ben de aşağıdaki ayete dayanarak GÖZYAŞI DİNDARLIĞI ifadesini kullanmak istiyorum. Nefsim başta olmak üzere bu dindarlık seviyesinin neresindeyiz?

<< Bir de (savaşa katılabilecekleri bir bineğe) bindirmen için sana her gelişlerinde "Sizi bindirecek bir şey bulamıyorum" dediğin ve infak edecek bir şey bulamayıp hüzünlerinden dolayı gözlerinden yaşlar boşana boşana geri dönenler üzerinde de (sorumluluk) yoktur.>> (Tevbe:92)

Bu isimlendirme ile de en azından ayet zihnimizde kalır inşaallah.