İnsanın Derunundaki Güdü

 İnsanın derununda yer alan güdülerden biri de bugünü ve yarını için iz/eser/etki bırakmaktır.

Kendini, eşyayı, kainatı tanıyan/bilen/kıyaslayan ve böylece derinlik sahibi olan insanda hasıl olur bu güdü.

Aksi ise günübirlik, az geriden, az öteden yaşayanlarda hasıl olmayabilir.

Dua Bilinci

 Hayatın şifresi, duadır. Yaratıcıya sürekli yalvarma modu ve O'ndan talep ve O'na teşekkür.. Dua, hayatın özüdür.. Merkezi eylem, duadır. Maksud eylem, duadır. Dilde ve kalpte ve fiilde kendini gösterir ve böylece kulluk gerçekleşmiş olur. Dua bilinci, kime ve nereye ait olduğunun farkında olmaktır. Duanın merkezi, kalptir. Dua bilinci, kalpte karar kılar ve ardından zihne, eyleme ve lisana yansır. Aslolan ilahi rabıtaya muhtaç olduğunun farkında olmaktır. İşte dua, bu rabıtadır.. Rabıta, imana dayalı ilahi bağlantıdır.. Şirkten ari olmalıdır. Dua ederken Yaratıcının Semi', Basir, Habir, Latif olduğunun farkında olmak, rabıtayı Şirkten korumayı sağlar..

Dua, Allah'a çağrıdır, Allah'ı hayata davet etmektir. Yeme İçme yatma vb ihtiyacı olmasa insanın ölene kadar hep dua etse yeridir.

Lgbt ve Renklerine Dair

 Lgbt rengi gökkuşağı rengi diye ilahi kudret sonucu oluşan gökkuşağına ve rengine düşman olmamalıyım. Gökkuşağı ve renkleri lgbt'den önce de vardı.

Sorunları travma, saplantı haline getirmeyelim. İradevi Lgbt'lilik sapkınlıktır. Ama o renkler temizdir ve güzeldir. Renklere düşman olmayalım. Şuur bu gibi durumlarda işe yaramayacaksa ne zaman yarayacak?

Sen o renkleri gördükçe lgbt aklına geliyorsa sorun sende. O renkleri ben görünce ilahi kudret sonucu yağan yağmurdan sonra ruhu okşayan o güzel renkler aklıma geliyor. Cidden öyle. Ama sen böyle devam edersen kendi elinle o renkleri onlara zimmetleyeceksin.

Tamam mı canım kardeşim. Daha geniş ufuk ve daha relaks..

Deizm ve Ateizmde Asıl Vebal Kimde?

Müslümanlar, gençlerinin niçin deizm'e veya ateizm'e kaydıklarının sebebi olarak 'kendilerinden' kaynaklı bir sebeb arıyorlarsa, bana göre ne ayet ne de hadis buna sebebtir, asıl sebeb,

- Hayatı tüm yönleri ile kuşatan özü-sözü-ameli bir müslüman örnekliğini piyasada görememeleridir. Başkaca elle tutulur bir sebeb yok. Bu suç ümmetin yetişkinlerine aittir. Allah (cc) kimin nasıl örneklik sergilediğini kimin misak'a ihanet ettiğini en iyi bilendir.

Bunun dışında bazıları gider ayete takılır, hadise takılır, inkar eder falan. Bu onun problemidir. Derdi hakikatse araştırır öğrenir. Bu gibileri inkar ve küfrü de tercih edebilirler, imanı da. İman eden de var inkar eden de. Bunun için kendimizi veya islamı suçlayacak değiliz. Böyle tipler benim bildiğim Kuran ve sünnete göre münkir tiplerdir. İyi insan olabilirler. Hesapları Allahadır. Görüyorum bazılarını ve acıyorum. Allahsız yani anlamsız bir hayata mahkumlar..

Ama biz daha çok müslümanların çocuklarının bu kaymalarına sebeb olan, özü sözü bir ve örnek şahsiyet müslüman eksikliğine odaklanalım! İşte burdaki vebal bize aittir. Ama öteki münkirin vebali de kendisine ait! O dilerse başkalarının hatasına bakmadan gidip hakikati öğrenebilir, öğrenmelidir de. Buna rağmen inkar ediyorsa kendisi bilir. Allah nasıl hesap soracağını çok iyi bilir.

Avnullah Kazimî ve Hatırat Kitabı

 SON BİTİRDİĞİM KİTAB ile Avnullah El Kazimi ismini ve yaşadıklarını öğrendim. Halide Nusret Zorlutuna'nın babası.

Abdulhamid dönemi istibdat karşıtı ve eziyet görmüş. Ama vatanperver. Meşrutiyet taraftarı olduğu halde o dönemde de çeşitli iftiralarla Divan-ı Örfi'ye giden biri.. Bu arada Kerkük'e vali olarak atanmış aynı zamanda. Her şey çorba taa o dönemlerden.

Hayatını ve yaşadıklarını okudum. Aman Allahım o dönem ile bu dönem neredeyse aynı... İhtilaller, darbeler, mahkemeler, şüpheler, sahte evraklar, iftiralar vs. bu dönemden tek fark, idamın olmaması..

Adam Kerkük Valiliğine atanıyor ama kısa süre içinde haydi mahkeme seni çağırıyor, denilerek gidiyor Divana... Beraat ediyor, temize çıkıyor.. Kitaptan edindiğim izlenim şu ki, son dönem Osmanlı aydınları gerçekten birikimli.. Ve o dönemde ırk ayrımcılığı henüz yok gibi. Adam Kürdistan ve Arabistan semtleri diyor, mesela.

Hatırat türü olduğu için heyevan ve merakla okudum.

Hasılı siyasi polemik ve komplolar bu ülkenin başını çok ağrıtmış ve hala ağrıtıyor.. Artık adam olup işimize gücümüze bakalım yaa...

Sizlere de okumanızı tavsiye ederim. Özellikle hatırat ve Osmanlının son dönemi olması da önemli...

Cami Cemaati Terkibi Üzerine

 "Cami cemaati" olgusu sosyolojik bir vakadır. İçi boş bir olgu değildir. Sakin ve önemli bir alan. Birçok entelin ihtiyaç duyacağı bir zemin. Tabi aynı zamanda cami cemaatinin de entellektüel zemine ihtiyacı var.. Bundan da önce Kur'an'ı anlamaya ihtiyaçları var. Duygusallıktan kaynaklanan efor ile sabah namazını cemaatle kılma durumları var iken sosyal hayatta aktif dindarlık üretme konusunda zayıflar. Bu nedenle sakin/anlamlı/içi dolu bir zemin olan "cami cemaatine" hikmetle yaklaşıp Kur'an'ın anlamı ile buluşturup bütüncül/muhkem/sosyal dindarlık seviyesine çıkması sağlanmalıdır. 

Diyanet bunun üzerinde çalışmalar yapmalıdır.

Aksi halde tek tip, robotik, din içinde "din" olan yapıların kucağına itilirler..

Hucurat 13'ten Zihnime Yansıyanlar

İnsanın kendini tanıması ve geliştirmesi için bir zıddına ihtiyacı var. Yahut kendisinden farklı olana.

İnsanlık, bu ontolojik/fıtri/doğal rekabet zemininde gelişir. Bu nedenle fıtri farklılıkları yok etmek, her şeyi tektipleştirmek insanlığın gelişimine darbedir. İnsanlık zıdlarla kaim olup ilerlemektedir.

Ben sendeki farklılığı görüp kendimi kontrol edeceğim, sen bendeki farklılığı görüp kendini kontrol edeceksin. Bu bir nimettir.

Devletler tek tipleştirme ile halkı iyi yöneteceğini sanıyor ama istidatları törpülüyor farkında değil. Böylece robotlaşmış insanlık oluşuyor. Diğer adıyla sömürü...

Tevhid, Tekfir ve Şirk Üzerine - Said Ali Ekinci

Kişi ve kurumların işlediği hatalar, islam’a ve Müsümanların geneline mal edilmemelidir. Bu nedenle İslamî kavramları, yanlış kullanan kişi ve kuruluşların tasallutundan, tekelinden kurtarmamız gerekmektedir. Bu minvalde; tevhid, şirk, küfür, cihad, şehadet ve hüküm gibi kavramları tekfirci grupların; cemaat, hizmet, himmet, abi, abla, ihvan gibi kavramları da pragmatist kişi ve grupların elinden kurtarmak gerekir.