EY KARDEŞ! PEYGAMBER ZAMANINDA YAŞASAYDIN DİNİ KAFANA GÖRE YAŞAR MIYDIN?!
Hucurat suresinin ilk ayetleri olan;
1. Ey iman edenler! Allah'ın ve Peygamberinin önüne geçmeyin. Allah'a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz, Allah hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.
2. Ey iman edenler! Seslerinizi, Peygamber'in sesinin üstüne yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber'e yüksek sesle bağırmayın, yoksa siz farkına varmadan işledikleriniz boşa gider.
3. Allah'ın elçisinin huzurunda seslerini kısanlar, Allah'ın, gönüllerini takvâ (Allah'a karşı gelmekten sakınma) konusunda sınadığı kimselerdir. Onlar için bir bağışlanma ve büyük bir mükâfat vardır.
.... bu ayetleri yürekten inanarak okuyan bir kişi peygambere sadece bir postacı nazarıyla bakabilir mi? Ona yönelik duygu yüklü bir halet-i ruhiyeye girmez mi?
Dini anlamada ve kavramada getirdiği Kur'an ile birlikte onun uygulamalarını yani sünneti dikkate almaz mı??
Ey kardeş! Peygamber zamanında yaşıyor olsaydın ona karşı tavrın duruşun nasıl olacaksa şimdi de öyle olsun. Peygamber zamanında yaşıyor olsaydın peygamberin uygulaması dışında başka şekilde dini yaşar mıydın? "Ben böyle anlıyorum dini, peygamber nasıl yaşıyorsa yaşasın" der miydin?!!!
O halde bugün de Kuranla peygamberi aynı anda referans alarak yaşa! Uydurma hadisleri bahane ederek sünneti yok sayma! Sünnet yaşanarak gelir, salt sözle taşınarak değil...
Kur'an tek başına kalırsa bir kitap olur, ama Peygamberle birlikte ele alınırsa hayat rehberi olur. Çünkü Allah, kitabı elçiyyle gönderdi tek başına gökten yere kitap fırlatmadı. Kim tutarsa o alsın okusun demedi. Bir elçinin yaşamı üzerinde uygulanarak indi.. O halde elçinin yaşamını asla gözardı etme..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder