Dün bir mecliste, Allah'ın rahmeti konuşuldu. Muhatab ise "Allah, şirk hariç diğer günahları dilerse bağışlar" ayetine atıf yaptı.
Ben ise şöyle dedim, o halde insanları dine davet ederken hemen namaz, oruç, abdest konularına girmemeliyiz. Bu kişinin babası müslüman da olsa. Evvela tevhid ve şirki iyice bellemesini sağlamalıyız. Tabi ki en başta kendimiz. İnsanlar şirk nedir, sorusunu ve cevabını iyice bellemeden namaza başlarlarsa o kişiye iyilik yapmış olmayabiliriz. Zira namaz onu avutabilir. Kendini müslüman sanabilir.
Şirk ise öyle çok boyutlu bir kavram ki, maalesef onu da Mekkelilerin putlara tapmasına indirgemişiz. Nasıl olsa bizim önümüzde put yok o halde biz müşrik değiliz mantığı oluşuyor. (Gerçi Türkiye'de bir kesim var heykelden putları olan)
Oysa "heva ve hevesi ilah edinme var"..
"Hahamları ve rahipleri rabler edinme" var.
"Önderleri ilah edinme" var..
Hatta A'raf suresinde Allah'ın nasib ettiği çocuk üzerinden bile şirke girme var. Tevhid ve Şirk kavramına odaklanmak gerek.. Temiz iman burada ortaya çıkar.
Dolayısıyla tebliğ, Allah'ın yüceliği, tekliği, kudreti ve ardından O'ndan başka ilah olmadığı ile başlamalı. Zaten bu adımı içine sindiren kişi için namaz,oruç,hac,zekat "emrin başım üstüne ey Rabbim" kıvamına gelir.
Bu meyanda Üstad Mevdudi'nin Dört Terim kitabı hala önemini korumaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder