¬ İçi dolu bir şekilde İslami hareket, dava gibi kavramlarımıza yeniden dönmeliyiz. Cihad bilinci ile fedakarlık ruhunu kaybederek, yaşanan hayatta izzetin olmadığını görmeliyiz.. Entelektüel darlık(kapanmışlık, pasiflik), ekonomik konforun esareti, bireyselcilik gibi hallerin hakiki mutluluğa ulaştırmadığı görülüyor. Kulluk bilinci ile Hakka boyun eğme ve topluma hizmetkar olma tercihini seçmeliyiz.
¬ Politik yıpratıcılıklara direnip, bağımsız İslami kimliğimizi korumalıyız. Yanlışa yanlış diyebilmeliyiz. Bu bilincimizi besler. Doğruya da doğru.. Milliyetçilik ve mezhepçilik zehirleri ve onların da üstünde olan dünyevileşme (vehn) zehri ruhumuzu tüketecek. Bunlara karşı da konjokturel savrulmalara kapılmamalıyız.
¬ Fıtratı baz alan bir insaniyet algısına, akideyi baz alan iman kardeşliğine, adaleti baz alan bir toplumsal bütünlüğe, tevhid ile özgürleşen bir şahsiyete yeniden dönmeliyiz.
Bu uğurda çaba sarfetmeliyiz. Allah ile olan sözleşmemizi değişen şartlara göre değiştirmemeliyiz. İbrahim gibi hangi coğrafyaya giderse gitsin Tevhidi ve adaleti ayakta tutma örnekliğini unutmamalıyız. Hatalarımız olsa bile bu çizgide ısrarcı olmalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder