İşte o tespit:
"Doğa bilimleri bardağından içilen ilk yudum sizi ateist yapar, ama bardağın dibinde Tanrı sizi beklemektedir."
Werner Helsenberg
*
Fizikçi Werner'in bu sözünü çok önemsiyorum..
Ancak Allah'ın kudretini ortaya koyan bilimsel çalışmalar, maalesef Allah'a perde yapılıp putlaştırılabiliyor.
Bu kadar gelişmişlik karşısında Allah'a boyun eğme gibi bir ihtiyacın artık olmadığını, O'nu pasif bir varlık olarak kabul etme nezaketini(!) göstermeyi de lütuf olarak görenler sözkonusu...
Oysa bilimin gelişmesi tekerleğin icadı, motorun icadı gibi şeyler ilahi gücün insan potansiyeline yerleştirdiği güç (yetenek, zeka) ve iç güdüler (kolaylaştırma ve güvenlik) sonucu ortaya çıkmaktadır.
Bu gücü verene Sonsuz hamdler, secdeler sunma yerine O'nu inkar yahut pasif bir konuma itme yahut tarihe gömme gibi atraksiyonlar ile büyük bir şirke ve inkara kapılar açılıyor değil mi?
Bu soru sizce sorulması gereken bir soru değil mi?
Ben bilimi peygamber mucizelerinin işlevini taşıdığını düşünüyorum. Bu anlamda bilimle uğraşmak inanan birinin heyecanla yapacağı bir uğraşı olması gerekir.
Ki bu deliller ile hayatın gerçek anlamı olan Allah ile tanışma süreci başlamış olsun.
Maksad, Maksud Allah ile buluşma olmalıdır.
Buna ulaşmamış olan bilimsel gelişmenin gerçek hakkını vermemiş olacaktır..
Bilim, hem insanlığa faydalı olma hem de Yüce kudreti ortaya çıkarma uğraşısıdır. Aksi halde kibir üretir, müstekbir üretir. Batı bugün o müstekbiri oynamıyor mu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder