Mevsimlik İşçiliğe Giden Kız

Hayattan Acı Dolu Bir Kesit / Yüreğim Şişti, Ciğerim Yandı /

"Hocam Allah aşkına 2 aydır sabahın dört buçuğunda kalkıp Hilvan'da mevsimlik işçiliğe gidiyorum, akşam sekizde dönüyorum. Ben hangi ara ders çalışayım. Bu stajyerlik yerine gitmek için de iki otobüs değiştirmem gerekecek. İnanın 5 dk gözümü kapatıp dinlenme fırsatım olmuyor.

Annem yıllarca babamdan şiddet gördü. Babamdan hiç değer görmedik. Servis parası isteyince git çalış kendin öde demişti bana...

Şu an onun borçlarını ödüyoruz. Annem "onun borçları bana ait değil hiç haberim yok kimden ne kadar aldı ve kime verdi, ne yaptı" dese de, bazı alıcılar zorla kapımıza dayanıyor, bankalar da dahil.. Durumumuz iyi olmadığı halde yakın akrabalarımız dahi borçlarını istediler. Kime nereye harcandığını bilmediğimiz borçları ödüyoruz.

Bizim çalıştığımız yerden gelip kazancımız elimize geçmeden alan bile oldu.

Biz korkardık babamızla aynı sofrada yemek yemeye en ufak bir bahanede tabaklar uçuşuyordu.

Bir ara aylarca çalışmamız sonucu elde ettiğimiz yüklü miktardan az birazını annem zorla ayırdı ailemize, kalanını babam ne yaptı nereye harcadı bilmedik. Emeklerimiz hep gitti......"

*

Ancak bu kadarını zihnimde tutabildim. Yazması bize yaşaması ona..

Acı ve kahır dolu hayatlar öyle çok ki... Bana göre tek sebebi ilahi terbiyeden mahrum olmak. Fakirlik değil. Erkeklerin eğitimsiz olanı vahşi oluyor maalesef. Evlenince kendini yarı tanrı gibi görüp eşine ve çocuklarına azap üstüne azap veriyor. Rahmet hiç yok. Başka kadınlara göz dikip eşini terk etmeler, sular seller gibi yaygın... Üstelik böyle bir durumda kadının ailesi de kadına sahip çıkmıyor, akrabaları da.... Bu anlattıklarım sözde müslüman bir toplumda oluyor. İslam davetçilerine çok iş düşüyor. İlahi rehberliği insanlara ulaştırmamak büyük bir vebal... Entellektüel salvolar işe yaramıyor. Nesiller heba oluyor. Bizlerden ilgi bekliyor.