Kendini ve aklını küçümseyenin kurtuluşu, başkasını ve başka akılları yüce göstermektir.
Oysa olması gereken, kendi aklına da başka akıllara da değer vermesidir..
Ama önce kendini tanıması ve bilmesi gerekir.
Kendini küçümseyen kişi, başkasını yücelttiiği zaman aslında yine kendini yüceltmiş olur (bedelsiz ve masrafsız) olur.. Ama bu, sağlıklı bir kendini tanıma ve kendine değer verme yolu değildir.. "Benim yücelttiğim yücedir" sığlığına götürür.
**
Kendine, kendinden başlayarak değer veren -veya yeri geldiği zaman kınayan- insan, başkalarına da hakkıyla değer verir ve yeri geldiği zaman kınar.
**
Bu şekilde ancak, Tevhid'i zedeliyor olan aşırı yüceltmeci hatadan korunulur. Modern insan kendini (haddini aşarak) aşırı yüceltir, geleneksel insan da (haddini aşarak) geçmişi aşırı yüceltir. Bu ikisinin ortası kendini tanıma sürecinin hakkının iyice verilmesidir. İnsanın eşref ve esfel yönü dengeli bir şekilde Kur'an'da görülür. Kendini tanıma rehberidir Kur'an...
**
Bu anlamda mezhepçi/grupçu psikolojikerin en büyük problemleri kendilerine hakkıyla değer vermemeleridir ve kendilerini ihmal etmeleridir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder