8 Ocak 2021 Cuma

Sancılar - Şiir

Sessizlikten doğan sancılar..                                                                                                                              Beynini gürültülere boğuyordu.

Gözlerini kapattığında bu daha da artıyordu.

Sessizlik bu kadar mi acıtırdı ki?

Şaşırıyordu.

Sadra şifa olacak bir ses duymak istiyordu.
O ses, rabbani bir nefesten olmalıydı.
Allah'ı hatırlatmalıydı
Ancak bir türlü duyamıyordu.
Beyni çatlıyor ve gözleri kararıyordu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder






Öne Çıkan Yayın

RAB NE DEMEKTİR? MUSA PEYGAMBER CEVAPLIYOR:

__ Kimmiş bakayım sizin Rabbiniz ey Musa? __ Bizim Rabbimiz her şeyin YARATIŞINI (helqehu) takdir edip, sonra da yaratılış AMACINA (heda) y...