Konuşma Özgürlüğü kitabını okuyorum.
Ortaçağın sonlarına doğru Katolik/Ortodoks-Deist/Ateist mücadelesi çok ağır bir şekilde sürmüş. İlk zamanlar da sapıklıkla itham edilerek en hafifinden (para-hapis) en ağırına (işkence ile ölüm) doğru ceza almışlar deistler/ateistler. Ancak yine de Katolik/Ortodoks katılığına karşı direnmişler. Tabi deist ve ateistler arasında da mücadele olmuş.
Buradan müslümanlara şunu söylemek istiyorum: Deistler ve ateistler özellikle katolik ve ortodoksluğun statükocu/işkenceci/baskıcı/tekfir edici/katı/aklı devre dışı bırakıcı vb. zalim ve şeytani vaziyetinden dolayı bu yollara sapmışlardır ve çoğu filozof içindeki Allah inancını koruyarak kilise ile mücadele etmiştir. Biz kendi halimize şu açıdan dikkat etmeliyiz. Bizdeki baskıcı/statükocu/sapık ilan edici yobazlardan dolayı münzel/vahiy dinine cephe almadan ama katı/baskıcı gelenekçilere de boyun eğmeden ve deist/ateist olmadan mü'min/muvahhid olarak mücadelemizi sürdürmeliyiz. Yani filozofların durumuna düşmemeliyiz. Ama onların düşünme tarzını da yabana atmamalıyız. Ki biz de, içimizdeki katolik-ortodoksların(!) dayattığı eklemeli/yamalı ve daha çok akıl dışı hale getirilmiş münzel özelliğine darbe indirilmiş "din"e boyun eğmeyelim. Vahyi saf haliyle yaşamaya çalışalım. Filozofların bu hale gelişlerinin bir kısım vebali işkenceci kilisenin boynundadır. Bunu unutmayalım..
Bu kitabı da okumanızı tavsiye ederim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder