ucundan geçirmeyen insanların birbirlerine üstünlük yarışı mal/mülk/güç/nüfuz üzerinden olmakta...
Bir dinlemeye koyulun onları. Birbirlerinin ya kazancını, ya zararlarını konuşurlar. Düzlem bu. İyiliğe dair bir proje yok. Ne üzücü bir manzara değil mi? Tabi kayıp ve kazançlara yaklaşım niyetleri çok önemli. Görünen o ki, imtihan sırrının farkında değil böyleleri. Zira imtihan ekseninde kar ve zararlarını konuşmuyorlar.
Kitabın dünyası ve ilahi terbiyenin insana iyiliği öyle fazla ki, farkı fark eden daha net görüyor. İnsan olmak ile beşer kalmak arasında dağlar kadar fark var ruh planında.
Anadan doğma Müslümanlar(!), galiba büyük kayıp içerisinde, hayatın anlamını ıskalamışlar ama farkında değiller. Kayıp ve kazanç hesabını yaparken imtihan sırrını unutandır beşerlik.
Öyle bir hal ki, muhatabın zarar etmesi zehirli bir rahatlama bırakıyor içine böylelerinin. İlahi terbiyeden geçen ise Allah merkezli olaylara yaklaşır ve çevresine ışık verir, huzur verir, moral verir. Beşeri, beşerliği bize haber veren iki özellik var: Sözü ve gözü. Bilmez o bu halini. Sözü ve gözü ele verir az çok niyetini, kalitesini, beşerliğini... Sözü ve gözü de öyle boş kafa ve boş yürekle kontrol edemezsin. Dolu kafa ve dolu yürek lazım.
Allah'ım bizi beşerlikte bıraktırma!
Gönlümüzü ilahi terbiyene aç!
Bizi bize bırakma!
Bizi beşerin boyunduruğuna teslim etme!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder